Ik hapte naar adem... en keek naar beneden. Gelukkig lag er nog een vloer onder mijn voeten. Ik trad al snel uit mijn eigen lichaam en keek naar mijn man, vuur rood trok hij zijn trui uit. Angst zweet brak hem uit, en ik hoorde mijzelf dapper zeggen, ach zo oud wil ik toch niet worden. Van de 10 jaar heb ik er al 1 opgemaakt, en daar waar ik afgelopen jaar zo hard heb geroepen ik doe dit voor al die andere mensen, hoop ik toch ooit vanachter mijn rollator mijn man zijn hand te kunnen vast houden! Als er geen nieuwe technieken, medicijnen en daarvoor de onderzoeken komen, dan ga ik dit niet meemaken! STOP het dood gaan aan Hersentumoren!!! Ik & vele anderen willen nog heel lang leven! Help ons daarmee, en doneer!